Voor de tweede keer voor het eerst naar school

Ook als je het voor de tweede keer doet, maak je nog weer onwaarschijnlijke dingen mee. Sofie van den Enk weet er alles van. Na zoon Magnus gaat sinds kort ook dochter Reina naar school en dat zorgt voor weer hilarische taferelen.

“In Reina’s tweede volledige schoolweek was het gelijk weer raak”, vertelt Sofie. “Zo’n tafereel dat in een aflevering van De Luizenmoeder niet zou misstaan. Toen ik nog even voor het raam bleef staan en naar haar zwaaide, hoorde ik in mijn achterhoofd gelijk de snerpend strenge stem van juf Ank: “Niet meer zwaaien!”

Het is nu tijd om ook mijn jongste kind echt los te laten. Best even slikken. De eerste dag mocht ik voor het uitzwaaien nog even blijven zitten en meekijken. Fijn voor Reina, en stiekem ook wel een beetje voor mezelf.

Op het moment dat alle kleutertjes net rustig in de kring zitten (en ik dus achter Reina) komen er vier kordate moeders binnen met bakjes en kammen. “Luizencontrole!”, schalt er door de klas. Ik moet even op mijn lip bijten over het neus-in-de-boter-gehalte van dit moment, maar voor de klas is het de normaalste zaak van de wereld. Terwijl de kinderen het gepluis gedwee ondergaan, zet juf Marleen maar eens even een liedje in om de kleuters af te leiden. De dronken zeeman komt voorbij, en Berend Botje.

De kinderen zingen vol overgave mee en tellen met hun vingers tot zeven. Waar is Berend Botje gebleven? So far, so good. Maar de controle is nog niet klaar. Nog maar een liedje dan. De inspiratie lijkt heel even op te zijn, maar dan krijgt de juf ineens een ingeving. Ook een liedje met bewegingen. Maar of dat nou zou handig is terwijl de moeders in diepe concentratie over al die kinderkruinen gebogen staan… “Hoooooooofd, schouders…” Dat gaat nog goed, maar dan: “Knie en teen, knie en teen!” En zo wordt luizenpluizen nog een hele workout voor je rug. De kleuters vinden het gelukkig prachtig en Reina heeft een verhaal om thuis te vertellen over haar eerste echte schooldag.”