Nieuwsoverzicht
“Dit is hoe ik me voel”

“Dit is hoe ik me voel”

Onderwijsexpert Hendrien was op werkreis in Libanon en sprak daar de Syrische Maryam (18), die tekenen als uitlaatklep voor haar gevoelens gebruikt. Mariam vluchtte voor de oorlog in haar thuisland en woont nu alweer een paar jaar in een vluchtelingenkamp in Baalbek. Haar tekenmap zit vol prachtige schetsen, maar ook haar depressieve gevoelens komen in haar werk naar voren.

vluchtelingen libanon onderwijs

Depressief

“Dit is hoe ik me voel,” vertelde Maryam aan Hendrien. “En ik ben niet de enige, veel van mijn vrienden hebben last van depressieve gedachten.”

Begrijpelijk, als je bedenkt hoe uitzichtloos de situatie van Syrische vluchtelingen in Libanon is. Syriërs hebben in Libanon amper mogelijkheden om een bestaan op te bouwen en in Syrië zijn veel gebieden te onveilig om naar terug te keren, zeker voor gezinnen met jonge kinderen.

Jaren zonder onderwijs

Het grootste deel van de leerplichtige vluchtelingenkinderen gaat al jaren niet naar school. En dat worden er steeds meer: door de economische crisis in Libanon plaatsen veel Libanese ouders van een privéschool over naar een openbare school. Dat betekent dat er steeds meer onderwijsplekken voor Syrische kinderen verdwijnen. Stel je eens voor dat je je kind moet vertellen dat hij niet meer naar school mag.

school libanon
Er is op scholen veel te weinig plek voor Syrische vluchtelingenkinderen.

Achterstand

Terwijl juist voor vluchtelingenkinderen school extra belangrijk is. Het is een kans om weer even kind te kunnen zijn, om plezier te maken met leeftijdsgenoten. Hoe langer kinderen geen onderwijs volgen, hoe groter de achterstand die ze oplopen.

Bovendien is er voor kinderen in de vluchtelingenkampen weinig te doen. Kinderen worden dan vaak aan het werk gezet en dat maakt de terugkeer naar school helemaal lastig.

kinderen vluchtelingenkamp Libanon
In de vluchtelingenkampen is weinig te doen voor kinderen.

Geen geld

Hendrien: “Het grote probleem hier is geld. Er zijn schoolgebouwen, er zijn docenten, maar er is niet genoeg geld beschikbaar om kinderen naar school te laten gaan. De leerkrachten moeten een salaris krijgen en zijn er schoolspullen nodig om kinderen goed onderwijs te geven.” Er wordt inmiddels al gesproken van een ‘verloren generatie’. Edukans werkt er hard aan om zoveel mogelijk Syrische vluchtelingen onderwijs te laten volgen, maar financiële steun daarbij is hard nodig.